Het boek ‘Begrensde tolerantie’ van Kees Schuyt biedt een kritische analyse van de maatschappelijke problematiek van verdraagzaamheid, onverdraagzaamhei d en het ondraaglijke. Schuyt verheldert in zijn lezing de tegenstellingen: vrijheid van godsdienst versus religieuze intolerantie; vrijheid van denken versus geloofsdwang; politieke vrijheid versus alleenheerschappij; gelijke rechten van minderheden versus discriminatie. Hij laat zien hoe de teksten van Erasmus, Montaigne, Coornhert, Hume, Paine, Wollstonecraft, Stuart Mill, Arendt en Rawls nog steeds tot inspiratie dienen. Tolerantie is een noodzakelijk fundament van een redelijke democratie en een rechtvaardige rechtsstaat. Overal waar tolerantie in woord en daad wordt uitgeoefend, stuit die praktijk op de vraag naar het ondraaglijke, op het niet meer te verdragen leed dat mensen kan worden aangedaan in hun onderlinge verhoudingen in theocratische en/of totalitaire regimes. Schuyt plaatst het eigen geweten tegenover elke vorm van totalitarisme als basis voor de eigen keuze en de benodigde moed voor verzet en de vraag we3lke middelen daarbij geoorloofd zijn.

Em. Professor dr.mr. Kees Schuyt (1943) was tot zijn pensionering in 2013 hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam en auteur van publicaties op een breed terrein van recht, geschiedenis en sociologie. Hij was één van de grondleggers van de rechtssociologie in Nederland. Al op 29-jarige leeftijd trok hij de aandacht met zijn alom geroemde proefschrift ‘Recht, orde en burgerlijke ongehoorzaamheid’, een in die tijd heftig besproken thema. Ook in zijn verdere loopbaan combineerde hij eruditie met maatschappelijk engagement. Dat kwam tot uitdrukking in vele publicaties (over de rechtstaat, over normen en waarden, over onderwijs) en in zijn verdere loopbaan als hoogleraar, lid WRR, columnist van ‘De Volkskrant’, lid van de Raad van State tot zijn pensioen in 2013. Zijn recente boeken: ‘Spinoza en de vreugde van het inzicht’ (2017) en twee bekroonde biografieën: ‘Het spoor terug. J.B. Charles/W.H. Nagel’ (2010) ‘R.P. Cleveringa. Recht, onrecht en de vlam der gerechtigheid’ (2019) en ‘Begrensde tolerantie’ (2023).